[Intro]

(Spoken Word)

Hoor je de klanken, de tonen zo fijn,

De Schrobbelèr alarm gaat nu aan, oh zo klein!

Vastelaovend is hier, dat vieren we met pracht,

Met Wilco erbij, in de Vlaamse nacht.

[Verse 1]

De straten vol leven, een feest zo dichtbij,

Verklede mensen, dat maakt ons zo vrij.

De confetti die vliegt, de kleuren zo fel,

Samen dansen we rond, het is echt geen spel.

[Chorus]

Schrobbelèr, oh Schrobbelèr, zing de hele nacht,

Met elke slok die je neemt, komt de vreugde pas echt aan de macht.

Feest met ons, zing het hard, laat de stemmen weer klinken,

Vastelaovend, oh Vastelaovend, laat je zorgen maar zinken!

[Verse 2]

Wilco zingt met ons mee, een bal van plezier,

Met elke noot die hij speelt doet hij ons weer plezieren.

De vrienden samen rondom, de liefde zo groot,

In deze warme zaal, voel de sfeer die ons omdoot.

[Chorus]

Schrobbelèr, oh Schrobbelèr, zing de hele nacht,

Met elke slok die je neemt, komt de vreugde pas echt aan de macht.

Feest met ons, zing het hard, laat de stemmen weer klinken,

Vastelaovend, oh Vastelaovend, laat je zorgen maar zinken!

[Bridge]

En alle zorgen laten we hier,

Want de muziek verwarmt ons, keer op keer.

De lichten flitsen, de liefde straalt,

Met Wilco en de Schrobbelèr, niemand die ons verhaalt.

[Solo]

(Gitaar spelen)

[Chorus]

Schrobbelèr, oh Schrobbelèr, zing de hele nacht,

Met elke slok die je neemt, komt de vreugde pas echt aan de macht.

Feest met ons, zing het hard, laat de stemmen weer klinken,

Vastelaovend, oh Vastelaovend, laat je zorgen maar zinken!

[Outro]

(Spoken Word)

De nacht gaat ten einde, maar ons hart klopt nog snel,

Met herinneringen aan deze avond, dit mag niet vergeten zijn in ons spel.

Neem de Schrobbelèr mee, de kleinkunst gaat niet meer ver,

Tot volgend jaar, vrienden, ‘t leven is een Schrobbelèr!

(Vergaap je nu aan Wilco, vlakbij de sterren!)