(अंतरा – १)
अल्मोड़ा सहरकी, गंगा छोरी,
हिड्छे धिमी-धिमी, जस्तै चरी ।
घाँसको थुन्सा, काँधमा बोकी,
हास्छे मुसुक्क, आँखा लजाई ।
ओइ! मनको रानी, कति मिठो बोली,
हेरुँ जति, झन झन मन डोली ।
(कोरस)
गंगा छोरी, फूल जस्ती नाजुक,
तेरो हाँसोमा, छ जिन्दगीको सुख ।
पहाडकी रानी, दिलमा बस्छेस्,
सपना बनिस्, हावा सरि नसिन्छेस् ।
(अंतरा – २)
डोली लिएर आउँछु म एक दिन,
बुबाआमासँग माग्न आउँछु वचन ।
गुंगुनाउँछु तिमीलाई गाउँमै,
बनाउँछु संसार गंगा-थलमै ।
जुनतारा साक्षी, तिमी मेरी हौ,
मायाको गीत, तिमीमै लेखौं ।
(कोरस)
गंगा छोरी, साँझको जुन जस्ती,
तेरो रूपमा, स्वर्ग झरेको जस्तो ।
धेरै नबोल, मन छ भुलिन्छ,
तिम्रो एक झलकमा, जिउ रमाउँछ ।
(अंतिम हरफ)
छोरी अल्मोड़ा की, बान्की छ शानकी,
सिंगो नेपाल बोले, तिमी हो स्वर्गकी ।
गाउँ, बस्ती र गीति बनिस्,
गंगा छोरी, तिमी दिलकी देवी बनिस् ।
---
